Sait Faik Dülger Balığının Ölümü adlı hikayesinde hem balık hakkında bilgiler verir hem de bu çirkin balığın ölüm anını anlatır, uzun uzadıya. Şeffaf bir zarla kaplı olan gövdesinde çivi, keser, kerpeten ve testereye benzer çıkıntılar bulunan ve adını da bu çıkıntılardan alan dülger balığına İstanbullu Rum balıkçılar Hristos balığı diyormuş. Sevan Nişanyan Hristo sözünün esasında […]
Ahmet Tufan Şentürk Ağabey nüfus kâğıdına göre 1924 doğumlu ama gerçekte 1918-20 yıllarında Ermenek’te doğmuş. Hisar Dergisi Sahibi Mehmet Çınarlı da o topraklardan. Çok sevdiğim bir şiirini Ahmet Tufan Şentürk Ağabey’e ithaf etmiş. Şiir şu: Alın Yazısı – Şair Hemşehrim Ahmet Tufan Şentürk’e- Doğduğumuz memleket bütün taştı, çakıldı; Sert yoğrulmuş […]
Saat tam olarak on üç, nokta, sıfır, sıfır… On üç, nokta, sıfır, bir değil. On üç, nokta, sıfır, sıfır; çünkü Üstat Âkif ile buluşacağım, söz verdiğim yerde, söz verdiğim saatte, aksi mümkün değil, çok kızar, küser, aylarca konuşmaz. Ongözlü köprüye karşı çay içeceğiz, sohbet demlendireceğiz, biraz da anı biriktireceğiz, en unutulmaz olanından. Hava açık, hafif […]
Gözleri doldu. Düşünceleri onu içindeki yalnızlığa götürüyordu âdeta. Seher vakti bedeni dinlenmeden uyandırmıştı beynini. Tuvaleti gelmişti. Gözlerini ovuşturarak kalktı yataktan. Sendeleyen adımları onu tuvaletin önüne götürdü. Uyku mahmurluğu ile eşofmanını sıyırıp uyuşmuş bedenini klozete bıraktı. Geçen bu sürede gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Uykusunun hafifliğinden şikâyet etti homurdanarak. Klozetin karşısındaki aynaya bakarken dolan gözlerinin parlaklığı […]
1. BÖLÜM Ufak tepeleri aşıp toprağın kahverengiyle olan ilişkisini gözler önüne seren bir düzlüğe vardığımda, uzaklarda müstakil evlerden oluşan bir köy görünüyordu. Baktıkça içime anlamsız bir korku oturdu. Bütün evler siyahtı. Bir renk insanın ruhuna bu kadar etki edebilir miydi? Ruhuma oturan ağırlıkla köye doğru yürümeye devam ettim. Ayak seslerime eşlik eden daha güçsüz bir […]
Bir… iki… üç… Nefes al… Ver. Tekrar; derin bir suyun altından yüzeye çıkarmışçasına nefesini vermelisin. Taş merdivenleri hatırla! Her sabah tek tek sayardık basamaklarını. Sonra en üst basamakta yan yana ve göz göze gelişimizi anımsa, ardından böyle uzun uzun nefes verişimizi. Uyandım zannediyorum ve fakat sabah takım elbise ile çıktığım evimden çok farklı yerde gibiyim. […]
Otuz senedir yaşadığımız şehre bak, ne hale gelmiş. -Parkeye takılıp tökezledim.- Memleket koca bir şantiyeye benziyor anasını satayım. Beni dinle Sefa, sağı solu kesmeyi bırak. Bir şey anlatıyoruz. “Caz yapma da anlat, kulağım sende.” Dinlemenin yarısı gözledir sevgili kardeşim. “Oğlum yan yana yürüyoruz lan, nasıl bakayım sana?” E yanından geçen kızları görüyorsun. Geçen saç boyasının […]
Neşeli bir dolunay çıkacak dağın arkasından ve yorgunluğunu katık edip izleyeceksin sakin sakin. Yüzüne serin bir akşam rüzgârı değecek. Serinletecek dışını. İçin ateş çemberi. Bilmeyecekler. Rızkının peşinde masum kediler sürtünecek ayağına. Bir kucak dolusu merhametle sahiplenmek isteyeceksin hepsini. Onlara “nankör” diyen nankörlerin ettikleri gelecek aklına. Yeni yaktığın sigaradan bir fırt daha alacaksın. Alayına, sinkaflı… Duymayacaklar. […]
Türk-İslam medeniyeti on dokuzuncu asrın başında bir çatırdama yaşamıştır. Dede Efendi’nin söylediği nakledilen “Artık bu oyunun tadı kalmadı,” cümlesi sanat dünyasındaki değişimin ilamıdır. Tanzimat Fermanı’yla değişim devlet nezdinde kabul edilmiştir. Sonrasında ibre; geleneğin dışına çıkmak, onu ya ciddiye almamak yahut kökten reddederek görmemek, yok saymak ve geri kalmışlığın yükünü ona yüklemek şeklinde ilerlemiştir. Konu bugün […]
İslam medeniyeti için, merkezinde Kur’an’ı Kerim’i barındırması dolayısıyla kitap medeniyeti demek de mümkündür. Hazreti Osman Kur’an’ı Kerim’i istinsah ettirip bir nüshasını Medine’ye, diğer nüshalarını ise Kûfe, Basra ve Şam’a göndermesiyle İslam yazmacılığı ve mushaf geleneği başlamıştır. Yıllar içerisinde Kur’an-ı Kerim’i anlama ve aktarmanın yanı sıra ona gerekli tazim ve ihtimamı gösterme maksadı farklı bir […]