Hasbıhâl
Garîbser işiden dâsitânın ey bülbül!
Garîbtir o kadar hâl ü şânın ey bülbül!
Sefâ-yı tab’ ile bir âşık-ı tabîatsin
Ki taze tâze çemendir mekânın ey bülbül!
Çemende hande-yi gül mü eden seni nâlân
Niçündür öyle dem-â-dem figânın ey bülbül?
Seninle hem-dem olursa be-câ değil mi ki dil
Esiridir yine bir dil-sitânın ey bülbül?
Ne dil-sitân ki anın râhına fedâdır hep
Bahâr-ı hüsn ü bahâsı zamânın ey bülbül!
Beni bitirdi bu sevdâ o za’f ile ya senin
Nasıl tahammül eder aşka cânın ey bülbül?
Bulunsa sende nazîri tahammül etmez idin
Benim dilimdeki derd-i nihânın ey bülbül!
Çemen çemen ne için devr-i âlem etmezsin
Olup bahârına pey-rev cihânın ey bülbül?
Vatan bahara müreccah mı sence de yoksa
Değil mi kâbil-i nakl âşiyânın ey bülbül?
Senin bana sözünü ben sana hitâb edeyim
Olup bahârına pey-rev cihânın ey bülbül!
Bedel midir vatana bin cihân, velev hepsi
Nazîri olsa riyâz-i cinânın ey bülbül?
Vatan muhibbi içünse vatanda yek-sândır
Sefâ vü kahrı bahâr ü hazânın ey bülbül!
Recaizade M. Ekrem (Zemzeme I)
Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.
Henüz yorum yok.
Bu yazıya yorum yapabilirsiniz.