Adına Mühür Ömrüm
Hudut çekiyorum geceye, adına mühür ömrüm… Ey yüce dağ, ey
Edebice.Net
Şiir
şükür
şükür ki yüreğimizdeki yaraların ne kanı ne cerahatı sızıyor
sana susmak ne acı
sana susmak ne acı züleyhâ seni susmak ne fenâ oysa
önceleri
önceleri züleyhâ çok önceleri bırak seni yâhut resmini görmeyi
YAĞMUR
YAĞMUR Hayal ile gerçeği yoğururken zihnimde Ötelerden gelerek durdurdu beni
esâret
yetmiş yedi çınar girmiş aralarına ayrı düşeli bin yıllar
güzel insanlar için
-ismi verilemeyecek bir ülküdaşa- her gün geçmişin geçmemişliğinde yorgun
affetme bizi anne
-ırkımızın kanayan yarası, soykırımın pençesindeki Doğu Türkistan’a- anne senin üç
netâme
çok netâmeli bir devri devrilmeden geçebilmek için gece gündüz
züleyhâ
bu kent lânetli bu kentin sen kokuyor bütün karanfilleri
Kubilayım
23 Aralık 1930’da, İzmir de şehit edilen Asteğmen Mustafa Fehmi
gittiler
-şühedâya vefâ- gittiler… asla ödeyemeyeceğimiz bir borcun asarak yüz
seninle
meçhûle koşan atlar var kafamın içinde onlar seni zikrediyorlar külden
Sonsuzluğun İlk Günü
30 Ekim… Zaman bir tılsım sundu, Son günün yasıyla… Veyâhûd,
ne olur git
ne olur git bırak beni burada böylece bir başıma
Sensizlik Üzerine
29 Eylül 19 Pazar – 00:00 Sensizlik çok zor; Sıyır
Ey Sevdiğim
“Gönül çölümde açan papatyam…” Seninle güzelse yazım, baharım; Ne eylerim,
Türk Akını
Ergenekon’dan doğan; Türk’üm, Türk’üm hey hey! Bir elle çinli boğan;
En Mutlu Gün
“15 Haziran’da doğan güneşle.” Şarkı söylesin kuşlar; En mutlu günüm
KARANLIK
Geceler uzun ve sıkıcı, Her gün farklı bir hüznü taşıyor.
Şimdi Git
Öyleyse şimdi git, geceyi de al Kırgınlığım hayallerime Onları yüz
KIRIM’IN GÖZYAŞLARI
KIRIM’IN GÖZYAŞLARI Kırım yanar, kan ağlar, Boynun büker, dert yanar.
İzdüşüm
Uçurumlardan döküyorum şiirlerimi , Yara alarak çarparak ilerliyor ,
Bir Mayıs Yağmuru
Şehit Cengiz Baktemur’un anısına… Firdevs Baktemur anlatıyor; Oğlumla karşılaştığımda, “Ana
Eğer
Ben seni sevseydim eğer ; Partizanca sözler biriktirip , Avazım
İlk Bahar
Ağaçlar göğe değiyor görüyor musun? Rüzgar bizi fısıldıyor duyuyor musun?
Hüzün Tutsağı
Ben bilirim gönlümü, ben Aklımdan sıyrılıp bir gece vakti Ne
Gittin
Ve sen gittin… Gökyüzünde hüzün Bu dileksiz ümitler kimin? Şehlâ
Ege’nin Bozkurdu
“Allah yolunda öldürülenlere ‘ölüler’ demeyin. Bilakis onlar diridirler, fakat siz
Nakarat
Hecelerim geceyi, gece bana gelirsin Bir ufuksuz geceden sonra yolun
© 2016 Edebice Dergisi.Tüm hakları saklıdır. Web Yazılımcısı:Emre Ece