Eyledi
Beklerim ölümü bakışlarında, Masmâvi gözlerin berdâr eyledi. Âh!… Âfet-i devrân
Edebice.Net
Şiir
Türk
TÜRK Yaşıyoruz şu acun da, toprak ile su ile Insanlar
Saçları Güneş Sevgili
Şu dudaklarından damlıyor şarâb, Şarâb içilmez mi sen söyle Yâ
Hayâtî’nin Ağıtlamasıdır
Bu şi’r: Yazdığım istikbâle hiçbir zaman ulaşmayacaktır. Ulaşamayacaktır… Bugün yine
Toplum ve İnsan
Koşuyorum yalın ayak sonsuzluğa Üstüm başım darmaduman , Uzaklaştıkça yakınlaşıyor
İNSAN.
Sevgiyle bezenmiş duygularla yaşar insan.. Bazen denizin köpüklü dalgalarında bulur
Oğuzlama
Yine mübârek bir “Kurban Bayramı” zamanı, Kânûnî Sultân Süleyman Hân’ın,
ŞEHİTLER SOFRASINDA
Anadolu, sofrası yerde insanların yurdudur. Onlar her şeyini derdinden, türküsünden
Gidişine
Yıllar ardında bırakalı bizi çok şeyler değişti bilirim… O mehtaplı
Zehirli Sessizlik
Gidiyorlardı… Başları önlerinde.. insanlığın onurları… Denizin kara kanayan kıyısından… Bavulları
Anlasana…
Yüreğim har vurup harman savurdu, Sana olan sevdâm hâkîdir benim.
Yokluğuna
Gider, gelir yoklar hasretin her sabahın şafağında… Sabahın ilk
Sarı’m
Dertler ile vâr olan Hayâtî’nin Toros Dağları’nın doruklarında bağırlamasıdır; Türküler
Sa-dıklarımız..
Biz mutluluğun çocukları.. içimizde rengarenk sa-dıklarımız… Güneşi batıran biziz, utancından;
Deli Ozan Ünlemesi
Bozkır bir an sessizliğe bürünmüştü. Delirmiş gibi esen rüzgâr: Ateşleri
Vakit..benken…
akşamlaşmadan gün.. daha vakit benken.. yarım gündüzlü uzak baharlarlı umutları
Piromani
21.07.2017 Sevdiğim şarkı çaldığında, Sanırım ki herkes duymak ister Çünkü
Yolculuk
YOLCULUK Gezdim dağlar başında. Doymadım yolculuktan, Binbir pınar başında, Su
Yıldızların Altında
YILDIZLARIN ALTINDA Benim gönlüm sarhoştur Yıldızların altında Sevişmek ah ne
Yayla Güneşi
YAYLA GÜNEŞİ Sevgilim, andım seni Saz bir yayla evinde. Yarattım
Yayla Dumanı
YAYLA DUMANI Gümüş bir dumanla kaplandı her yer Yer
Yangınların Işığında
YANGINLARIN IŞIĞINDA Yurdun, bir şan gecesi, dağı, taşı kül oldu;
Veda
VEDA Arı nasıl ayrılır, Altun rengi balından.. Gül nasıl
Ufuk Hasreti
UFUK HASRETİ Sarp dağlardan örülmüş dört duvar içindeyim Nerdesiniz güneşler,
Tütün İşçileri
TÜTÜN İŞÇİLERİ Zümrüt gözlü baharın geldiğinden bîhaber, Sararmış yaprakların üstüne
Tahtacı Güzelleri
TAHTACI GÜZELLERİ Güneşi baltaların ucunda taşıyarak Burdan daha çok uzak
Şehir Balkonu
ŞEHİR BALKONU Bulutlar arkasından, Ruhun şahikasından Bir bakıştır bu balkon;
Son Şehir
SON ŞEHİR – Annem’e – Duvarda canlı ışıklar bir hayal
© 2016 Edebice Dergisi.Tüm hakları saklıdır. Web Yazılımcısı:Emre Ece