Türk İlahisi
Dedem koynunda yattıkça benimsin ey güzel toprak, Neler yapmış bu
Dedem koynunda yattıkça benimsin ey güzel toprak, Neler yapmış bu
Şebâb önünde tebessümle rû-küşâde iken O başka noktaya dikmiş dü
Sümûm-ı mihneti içtim leben leben diyerek Vatan türâbını öptüm semen
Gözde tüter dumanları Bak Şıpka’nın Balkanları Hâlâ sızar al kanları
Hak yolunda et fedâ-yı cân ü ten Ziynet-î ahrârdır hûnîn
Neden lâzım sayılsın meskenet şübbâna bilmem ki Niçin ma’yûbtur efkâr-ı
EY EBNÂ-YI VATAN işte gül-zâr-î vatan mahv oldu istibdâd ile
DAÜSSILA* Bu şeb de cûşiş-i yâdınla ağladım… Gel ey kerîme-i
© 2016 Edebice Dergisi.Tüm hakları saklıdır. Web Yazılımcısı:Emre Ece