Bir Yitik Servet-i Fünûncu: Safvet Nezihi

Gerçek adı Ömer Lütfü olan Safvet Nezihi 1871’de İstanbul’da doğdu. Yine aynı kentte 3 Aralık 1939’da öldü.

Bir süre Galatasaray Lisesinde okudu ise de eğitimi­ni tamamlayamadı. Kapalıçarşı’da baba mesleği olan kuyumculukla uğraştı. Ancak bu uğraşısı da uzun süreli olmadı. Kendisini bütünüyle eğlence yaşamına kaptır­dı. Düzensiz bir yaşam sürdürdü. Yaşamının son günle­rini Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinde ge­çirdi. Yaşama, gözlerini bu hastanede kapadı.

Kuyumculuk yaptığı yıllarda İkdam Malûmat, Servet-i Fünün ve Resimli Kitap gibi gazete ve dergilerde yazılar yazdı. Bu dergi ve gazetelerde aynı zamanda öy­kü ve romanları bölümler hâlinde yayımlanan Safvet Nezihi Edebıyat-ı Cedide akımının altında yazdığı duy­gusal romanlarıyla tanındı.

Safvet Nezihi, 1898’de yazdığı Zavallı Necdet adlı romanında batılı yaşam biçimine özenen varlıklı bir çevrede geçen üçlü aşk (karı-koca-sevgili) ilişkisini başarılı, bir biçimde işledi. Aşırı duygusal nitelik taşıyan bu ro­man, yayımlandığı dönemde büyük bir ilgi gördü. Yıllar­ca halkın elinden düşmedi. En çok satılan romanlardan biri oldu.

Safvet Nezihi’nin diğer yapıtları şunlardır:

Teehhül Âleminde (1899), Kadın Kalbi (1901), Ma­lûmat (1901), Müsebbip (1903), Suhulet (1910)

Kaynak: Safvet Nezihi, Zavallı Necdet, İskele Yay. İst. 2007

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.