Anı yaşarız, zamanı yaşarız ve mevsimleri de yaşarız. Bazen bilmeyiz ne mevsimindeyiz. Bahar mı, yaz mı, kış mı? Ya da güz mü? Farkına varmayız, umursamayız çoğu zaman ve öylece yaşar gideriz. Bazılarımız için durum böyledir. Bazılarımız ise mevsimleri derinden yaşar. Hâlden hâle bürünür. Mevsim değişir, kendi de değişir. Böylece gider insanın ömrü.
Mevsimler demiştik sözün başında. Her mevsim insanı farklı hâllere sokar. Kış, çetin şartların mevsimi. Kışın hazırlığı güzden başlar. Soba ile ısınıyorsanız eğer bu hazırlık daha sağlam olmalı elbette. Öyle kış geceleri sobanın üstüne kestane atmakla geçmiyor köylünün günleri. Şehirli de ayrı bir telaşlı olur. Yolda arabasının kalması en büyük endişelerindendir. Çocuklar ise güzden bekler karın yağmasını. Hazırlıkları tamdır. Kar yağdığı vakit ilk işleri elbette kardan adam yapmaktır. Çocuklar karla oynarken kendi çocukluğum gelir aklıma. İlkokul çağlarımdı. Ramazan ayı kışa denk gelirdi. O günün şartlarında belime kadar gelen karların içinde köy yerinde teravih namazına gidişimiz ve ilk oruç tutma girişimim hatıramdadır hep.
Bahar kendisini göstermeye başlar. Dağların tepelerindeki karlar eriyip gider. Karlar eriyince ırmaklar daha bir gür akar. Yeşerir çimenler, çiçeklerin üstünde kelebekler dolanır ve ötelerden kuşların sesleri işitilir. Köylü tohumunu ekmeye başlar toprağa. Tohumlar yeşerdikçe umutlar da yeşerir.
Havaların daha çok ısınması yazın geldiğini haber eder. Yaz pek çoğu için tatilden ibarettir. Okulların kapanması çocukların için uzun bir tatilin başlangıcı. Yaz geceleri daha bir keyifli olur. Sahillerde, sokaklarda geç saatlere kadar süren sohbetler, çocukların oyunları ve eğlenceleri yazın en güzel hatırası olarak kalır zihinlerde. Yaz, uzun zamandır görüşemeyenlerin bir araya geldikleri mevsimdi benim için. Yıllardır gurbette didinen eşin dostun bir fırsat bulup da soluğu memlekette almasıyla köylerimiz, evlerimiz ve kapılarımız şenlenirdi.
Rüzgârlar esip yapraklar dökülmeye başladıysa eğer güz, ben geldim, diyordur. Beni en çok etkileyen mevsim güzdür. Bilmem bu sizin için de geçerli midir? Yazın o sıcaklığından güzün ılıklığına geçiş ruh hâlimizi de değiştirir sanki. Güz; özlemin, ayrılığın, hüznün, aşkın, sevdanın ve bazılarımız için de şiirin mevsimidir. Yapraklar uçup giderken düşündürür bizleri. Mazi gelir akıllara, geride kalanları ve yitirdiklerimizi daha çok hatırlarız.
Leave feedback about this