Sevmek, Özlemek, Üzülmek…

Özlüyor insan,

Gece güneşi özlüyor

Gündüz yıldızları.

Kışın sıcağı özlüyor

Yazın ızdıraplı soğuğu.

Bazen yemyeşil ağaçları özlüyor

Bazen de sarı yapraklı sonbaharlari.

Özlüyor işte insan,

Bu güzel şu çirkin

Demeden..

Bazen koca bir denize oluyor aşkı,

Bazen de ufacık bir ırmağa.

Yeri geliyor uçsuz bucaksız ormanlara haykırıyor aşkını

Yeri geldiğinde de sevdasını anlatacak

Bir ot parçası bile bulamıyor.

Seviyor işte insan,

Bu büyük şu küçük

Demeden.

Bazen bir kelebeğin başında

Ağlarken buluyor kendini,

Bazen de bitkin bir kaplumbağanın

Yürüyüşüne iç çekerken.

Üzülüyor işte insan,

Bunun vakti dolmuş

Şunun yaşı geçmiş

Demeden..

Bunları yapmasa

Insan insan olabilir mi?

Bu üç duygu olmasa

Insan yaşayabilir mi?

Bence yaşayamaz.

Çünkü insanı insan yapan,

Sevmek, özlemek ve üzülmektir.

Biri olmazsa zaten,

Insan olmaz ki….

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.