Uslanmak bilmeyen bir sevdaysa yaşamak..
bazı, zoraki nefeslere
sığınmakmış hayat…
Sevgilisi puslu yarınlar..
Özlemler kapkara
bulutlardan yağar…
Herkesten kaçar insan..
Lakin yok ki kaçış kendinden…
Ne kadar yol giderse gitsin..
içindeyse kaçtığı;
gurbeti derin..
sılası mahkum idama…
Ne bir umut, ne temenni kaldı..
demek yarına…
Yoku yoka koysak..
içinde bir yokluk daha…
Biz de yaktık varlığımızı,
bütün yokluklarımıza…
Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.
Henüz yorum yok.
Bu yazıya yorum yapabilirsiniz.