L e y l- i Veda’
Ooh, gel… rûh-ı tabiat gibi mahmûr ü hamûş.
Bu vefâsız gecenin koynunda
Kalalım bir ebedî sâniye dalgın, bî-hûş…
Kim bilir, belki de son leyle-yi sevdâmızdır;
Bunda her lâhza biraz ömr-i saâdet sayılır!
Ooh, bak dalgaların cezbe-yi sâfiyyetine;
Sanki bir hamle-yi sevdâya açık bir sine.
O kadar râkid ü sâkit, o kadar müstağrak,
O kadar uykuda her şey ki hemen korkulacak.
Ooh, gel gel, bu hafâ-gâha berâber gidelim:
Orda, sensiz geçecek günleri tazmin edelim.
Bir siyah kuş gibi âmâde-yi pervâz ü firâr
Bu vefâsız gecenin koynunda
Edelim gel, ebedî kalmak için bir ısrar…
Kim bilir, belki de son lâhza-yı sevdâmızdır;
Hoş geçen her dem-i sevdâ ebediyyet sayılır!..
Tevfik Fikret (Rübâb-ı Şikeste)
Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.
Henüz yorum yok.
Bu yazıya yorum yapabilirsiniz.