YAŞAMAK

İnsanlar tanıyorum;
Münker Nekir’i bile inandırabilen,
Meczup sözcükler karşılamıyor adlarını
Varoluşsal kimliklerinden muaf,
Yürüyoruz topyekün boşluğa,
Koşar adım,
Mânâca susup, maddece konuşuyoruz,
Polis telsizleri:
“nerede kaldı insanlık” anonsları geçmekte ,
Yıldızları göremiyorum kirlerinizden,
Kalabalık yalnızlıklar var,
Yağmalanan iyiliklerde parmak izlerinizi arıyorum,
Çok yüzlü beşer saldırısı altındayız,
Hem,
Bilirsiniz insanlar;
Doğar ölür … büyür, yaşar.

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.