İstiğrâk

İstiğrâk

Sür’atle geçer şebâbtır bu.                      Ru’yâ gibidir bu hâbtır bu

Sür’atle geçer hayât-ı âdem

Cûlar gibi hâdisât-ı âlem

Devvâr bir âsiyâbtır bu.                            Bir âlem-i pîç-ü-tâbtır bu

                      Neşvem var iken de gitmiyor âh

                 Bilmem nasıl ıztırâbtır bu!

Âşıklar içinde bahtiyârım.                        Âzâde-ser-i firâk-ı yâr

Oldum ben o yâr ile berâber

Birlikte benimle ol semen-ber

Lâkin yine var bir Iğbirârım.        Allah bilir ki bî-karâ

  Hüznüm var ise niçin şenim ben

  Şensem niye böyle girye-bârım?

Neşvem benim iğbirâra benzer.              Hüznüm, kederim mesâra ber

Müstakbelimi tahayyül etsem

Bir hâl görür gözüm mücessem

Bir hâl ki ihtizâra benzer.                             Zulmet görürüm mezâra ber

Dünyâ ezelin ebedle billâh

Beynindeki reh-güzâra benzer

                                        İsmail Safâ (Huz Mâ Sefâ)

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.