Napolyon Bonapart

Napolyon Bonapart

Cevlân eder ol dâhiyetü‘i-harb-ı şerer-pâş

Yer yer tutuşur Avrupa’da âteş-i perhâş

Baktıkça bu genç ordu kumandânına pîrân

Derlerdi: Desinler sana ser-dâr-ı dilîrân

Meydân-ı vegâ görmedi bir öyle muhârib

Her harbe o tâlib yine her yerde o gâlib

Ammâ olur ol saf-şiken-i ma’rike-âşûb

Bî-zehre kıyâs ettiği bir fırkaya mağlûb

Tutmuş-o savuşmakla – yerin saf-der-i dîger

Ammâ bunu sermiş yere bir merd-i ciğer-der

Peygamberini hayli küçük gördüğü ümmet

Merdâne eder ordusunun mahvına himmet

Şâhinşehe bak âlet-i feth etti dürûğu

Sür’atle sönüp gitti yalandandı fürûğu

Âfâkı bırakmakta iken kanlar içinde

Kalmış bu sefer kendisi volkanlar içinde

Gelmiş bir olup cenge burûdetle harâret

Etmiş o cesîm ordunun ârâmım gaaret

Âlâf ile donmakta olan asker azalmış

Etrâfına bakmış koca dâhî donakalmış

Vermekte iken nutku anın askere gayret

Lâl etmiş idi kongıre erbâbını hayret

Görmekte iken ol nasak-âmûz-ı hasâret

Dünyâ ile uğraşmağa nefsinde cesâret

Dünyâ anı bir menzileye etti ki tenzîl

Etmekte idi yüzbaşılık yâdını tebcîl

                                                Muallim Naci (Yâdigâr-ı Nâci)

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.