Mektubum – Dilek Akıllıoğlu
Bomboş bir yeryüzü gibiyim. Yeryüzünde bile hissetmiyorum kendimi. Her nefes alışımda yerin altını hatırlıyorum. Çürüyen hafıza yoklamalarını ve öpmeye kıyamadığım ellerini. Her biri şimdi soğuk, senden çıkmış gitmiş gibi. Dünyanın ne tuhaflıkta olduğunu öğrenmemişim. Ölümlere şahit olmak gerekirmiş meğer. Nerede olduğumun, ne yaptığımın, nasıl davrandığımın bir önemi yokmuş. Büyük bir boşluk var. Var olunan tüm […]