KİM
Yattığım yatak bile güven vermez Yüreğimde pıhtılaşan bir sevdâ
Edebice.Net
15:38
BAŞKA BİR ZAMANIN ÖYKÜSÜTag "ölüm"
Yirmi Dört Mart
Sessizliğin vâh ayıdır yirmi dört mart Sanma yalnız bir sayıdır
Getir
Elleme bu yaranın devâsı yok, Beni bu dertlere salanı getir.
Soyut Zamanlar..
“Mezarlıktan korkanın sevdiği ölmemiştir.” Bu söz aklıma annemi getirdi… Bir
O Ses
O SES ötün kuşlar, esin rüzgârlar esin, Aksi bende “baba!”
Çeşmemle Başbaşa
ÇEŞMEMLE BAŞBAŞA Işıklardan korkarak ölen çocuğum gibi Geceleri bekliyor akmak
Anneme
ANNEME 1 Anneciğim, ah anneciğim! Artık bana anne kim.. Beni
ORTADOĞU ve ÇOCUK
Kurşundan oyuncaklar biriktiriyorum, Saçlarım değiyor gaz
Sorarsın Diye Yazdım
Bu dünyanın derdini ,tasasını Karanlık gecelerin, karanlık sabahını Dost ilinden
Ölmek
Ölmek Firâz-ı zirve-i Sînâ-yı kahra yükselerek Oradan, Oradan düşmek, ölmek
KASIMLARDA
Söze sükût düşer kasımlarda Göze yaş. Kasımların onundadır matemim
© 2016 Edebice Dergisi.Tüm hakları saklıdır. Web Yazılımcısı:Emre Ece