ADIMIZ ANDIMIZ

ADIMIZ ANDIMIZ
Adımız vardı, ya fatih ya da yavuz,
Ne adımız kaldı ne de ruhumuz,
Adımız; Mete’ydi diz çökerdi Çin,
Fatih olduk; methe mazhar olmak için,
O gün, Bizans kan ağladı, için için,
İstemem der di sensiz kokan gül’ü.
O istemezken, biz neyleriz ruh’suz gül’ü.
Azmi öğrendik ondan.
Öyle bir azim ki dünyaya tek ti,
Bir gecede karalar deniz,
Üç ayda, taşlar olur Hisar,
İmanla yeryüzüne çıkar; El Ensâr.
Bu ne inançtı yarabbi bize de ver.
Ver demekle olmaz der di atamız,
Ulaşmak için can verdi ecdadımız.
Şimdi sıra bizde,
Açılsın sancaklar, Takılsın tuğ lar.
Gerilsin yay’lar, çekilsin kılıçlar.
Dünya görsün, Türk’ün gücünü
Alalım artık tüm mazlumların öcünü.

Fatih kaplan

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.