Merhaba Edebice dostları…

“Bir edebiyat dergisinde en önemli olan şey nedir?” gibi bir soru ile karşılaşsaydım o soruya vereceğim ilk yanıt şüphesiz “yenilik ve sürdürülebilirlik” olurdu. İlk sayımızda sizleri selamlarken şöyle bir cümlemiz olmuştu: “Yeni”lik, edebiyatta çok iddialı bir kelime, yeniliği yinelemeden sürdürmek ise çok daha zor ve iddialı. Hayatın her anına, her alanına dokunabilen, bunu yaparken tekrara düşmeden, sıkmadan, usandırmadan yapabilmek inanın çok zor ve bunu yapabilmek “edebîce” bir ustalık gerektiriyor. Her sayımızda edebiyatımızın, toprağımızın, coğrafyamızın farklı bir rengine, farklı bir dokusuna ve konusuna değinmeye çalışıyoruz. Bu sayımızda ülke sınırlarımızın ötesinde olsa da gönül sınırımızın çok berisinde bir yeri; sömürgeci haydutların maşalarının at koşturduğu Türkmen kenti Halep’i taşıdık kapağımıza. Mustafa Tuğrul Çolak “Gönül Coğrafyamızda Halep”i anlatırken Rahmet Safa da “Halepli Cafer”in dramını dizelerine taşıdı.

Suriye ve Irak’ta merkezi otoritenin gücü kaybolduktan sonra bu ülkelerde dirlik ve düzenlik bozulmuş, eline silah alan kendine bir sınır çizmiş, özellikle bu coğrafyalarda siyasi hesapları olan devletlerce beslenen DAEŞ, PYD gibi bir takım terör grupları etkili oldukları alanlarda insanları katletmiş, bu katliamlardan kaçabilenler ise soluğu ülkemizde veya diğer sınır ülkelerinde almışlardı. Daha iyi bir yaşam umuduyla balık istifi yığılıp denizlere açılan on binlerce insan yollarda, denizlerde telef olmuş, Avrupa’ya geçebilenler ise başka sıkıntılarla karşılaşmışlardı. Büyüklerin savaşları maalesef küçücük yavruları, minicik bedenleri vurmuştur. Ajanslara her gün savaş uçaklarının bombardımanlarının ardından minicik yavruların kanlar içinde kalmış bedenleri yansıyor. Özellikle Halep, Rusya ve Rejim güçlerinin acımasızca bombardımanına maruz kalıyor ve tarihî şehir Halep’te yıkıntılar arasında onlarca yüzlerce dram yaşanıyor. Korkarım ki; bu dünyayı savaşlar değilse bile gözü dönmüş teröristlerin ve onların destekçileri devletlerin katliamlarında yok olan çocukların ahları, yavrusu için feryat eden ananın-babanın bedduaları yok edecek.

Bu sayımızda destan şairimiz Hakan İlhan Kurt ile yaptığımız söyleşiye yer verdik. “Kutalmışoğlu Süleyman Şah Ululaması”,” Köl Tigin Ünlemesi” gibi destan geleneğinin devamı niteliğindeki eserleriyle edebiyatımıza katkı sunan ve bu geleneğin günümüzdeki en önemli temsilcilerinden biri olan Hakan İlhan Kurt ile yaptığımız söyleşiyi keyifle okuyacağınızı umuyoruz.

Edebiyatımıza damga vuran Ziya Gökalp, Dündar Taşer ve Seyyid Ahmet Arvasi ile ilgili hatıra, biyografi türü yazılarımız kasım-aralık ayında yitirdiğimiz değerlere ışık tutuyor. Geçen sayıda ilkini yayımladığımız Ali Bademci hocamızın “Türklüğün Sosyolojik Yapısı” adlı makalesinin ikincisine bu sayımızda yer veriyoruz. Muhsin İlhan Şair Sultanlar serisine bu sayımızda “Selimî” mahlasıyla usta işi şiirler yazmış olan Yavuz Sultan Selim ile devam ediyor. Şiiri bol bir sayı hazırladık dersek abartmış olmayız sanırım. Hakan İlhan Kurt, Ali Rıza Özdemir, Rahmet Safa, Ahmet Harun Turgan, Filiz Varol, Ömer Burak Sert, Hüseyin Kuyucu, Mahmut Topbaşlı, Mehmet Aydın, Mehmet Rayman, Metin Karakaya, Özgür Koca, Rasim Demirtaş, Şuayip Büyük şiirleriyle dergimizin sayfalarında yerlerini aldılar.

Gerek öykü ve gerekse araştırma inceleme yazılarıyla bu sayımıza desek veren, yer darlığı sebebiyle isimlerini zikredemediğim tüm kalemlerimize teşekkürü bir borç bilirim.

Keyifle okumanız ve yeni sayılarımızda görüşmek dileğiyle…

  Yaşar Vural