Merhaba Edebice okurları,

Edebiyat yolculuğunda 10. sayımıza ulaştık. Bu küçümsenecek bir başarı değil elbette ama daha yapacak çok işimiz, işleyecek çok konumuz var. O yüzden sizlerin desteği ile düşündüklerimizi gerçekleştirmek için daha nice “10” sayılara ulaşmayı diliyoruz.

Değerli okurlarımız,

Bu sayımızda 2009 yılı Kasım ayında kaybettiğimiz bir değerimizi dosya konusu yaptık. Şair, yazar, düşünce ve gönül adamı, senarist Ömer Lütfi Mete aramızdan ayrılalı 8 yıl oldu. Kendine has üslûbu ve sohbetiyle gönüllerimizde yer edinen Mete, Türk ve İslam dünyasının içinde bulunduğu birçok soruna kafa yoran, çözümler arayan, gerek toplumumuzdaki gerekse siyasetteki eksikleri çekinmeden ve bir aydın sorumluluğu ile dile getiren tabir yerindeyse “namuslu” bir düşünür, bir yazardı. Düşüncelerini dile getirmek için kaleminin gücünden yararlandı ve kalemi TV ile ustaca birleştirdi. Senaryosunu yazdığı yahut yazılmasında yardımcı olduğu onlarca yapım bugün bile zevkle izlenmektedir. Başarılı senaryolarının yanında “Gülce” adlı tek şiir kitabıyla şiirde de ne kadar usta olduğunu kanıtlamıştır. “Leyla’ya, Dünya’ya ve Mevlâ’ya” dair şiirlerini topladığı “Gülce” adlı eserindeki her şiir, Mete’nin Leyla, dünya ve mevlâ mevzularında da “esaslı” sözler söyleyebildiğinin senetleridir:

Kaş üstünde yolum kesik, kaş hançer

Ölü karanlıklar uyandı

Cilve tuzağına düştüm seher seher

Yanaklar cennete boyandı

İliklerime girdi zehir gözler

Zifir gözler

Kâfir gözler

Dışı tenha insanın, içi mahşer

Işığım kara kara yandı

Bir ince işmar, can damarıma neşter

Kirpik geldi ruha dayandı

Ecelime susattı iksir gözler

Zifir gözler

Kâfir gözler

Cilve şiirine ait yukarıdaki mısralar zannederim ki, “aşk” üstüne söylenmiş esaslı sözlerdendir.

Ömer Lütfi Mete dosyasına onun akrabası olan Muhsin Mete Bey’in yazısıyla başladık. Muhsin Mete Bey’in dışında Cem Sökmen, İbrahim Biz, Harun Kahveci, Mehmet Emre Çelik, Erkan Çakıcı, Mesut Aytekin, Mustafa Tuğrul Çolak, Ş. Adnan Şenel, Burak Akdağ, Cüneyt Öztürk, Burak Atıcı, Hakan Atış ve Tuğba Önce yazılarıyla Mustafa Burak Doğu ve Sabit Bayar da şiirleriyle dosyamıza katkı sundular. Rahmetli Ömer Lütfi Mete’yi ölümünün 8. yılında güzel bir dosya ile yâd etmiş olmaktan dolayı mutluyuz.

Dosya konumuz dışında bu sayımızda üç söyleşimiz var. İlk söyleşiyi şiir editörümüz M. Tuğrul Çolak, özellikle Mehmet Akif üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan şair ve yazar Mustafa Özçelik ile yine Mehmet Akif Ersoy’un şiiri üzerine yaptı.

“Okuduğumuzu Anlatıyoruz”, “Kitapların Gençleri Gençlerin Kitapları” gibi adlar altında kitap sohbetleriyle ülkemizde çığır açan eğitimci yazar Oğuzhan Saygılı ile kitap sohbetleri üzerine arkadaşımız Ahmet Şahin güzel bir söyleşi gerçekleştirdi.

2016 Aralık ayında 2. baskısını yapan “Aydınlık Sineması” adlı öykü kitabının yazarı Abdülkadir Uslu ile kitabı ve öykücülüğü üzerine Semih Gönül ve İ. Halil Gökkaya bu sayımızın üçüncü söyleşisini gerçekleştirdiler.

Ekim ayında toprağa verdiğimiz değerli şair ve yazarımız Feyzi Halıcı ile ilgili Mehmet Ali Kalkan hatıralarının da yardımıyla güzel bir veda yazısı kaleme aldı. Feyzi Halıcı’ya Allah’tan rahmet diliyoruz.

31 Aralık 1988’de aramızdan ayrılan fikir ve dava adamımız Seyit Ahmet Arvasi’yi unutmadık. Halistin Kukul Hocamız, Türk İslam Ülküsü adlı başucu kitabının yazarı Seyit Ahmet Arvasi’yi onun fikirlerinden alıntılarla yâd ediyor.

Yılmaz Soyyer, Mehmet Özdemir, Mustafa Sade, Umut Karakurt, Karaaslan, Mert Öztaş, Nikbin Abasov, Osman Yazıcı ve Muhammed Durmuş bu sayımıza şiirleriyle renk katan şairlerimiz. Numan Altuğ Öksüz “Pazar Günü İşçileri” ve Burçin Yılmaz bir devam öyküsü olan “Soluk” ile bu sayımızın öykü kontenjanında yerlerini aldılar. İbrahim Ateş, Paris gezisinin notlarını “Bir Paris Güncesi” adıyla Edebice okurları için yazdı. Bu sayının kitap tanıtım yazısı Dr. Mehmet Güneş’in “Gittikçe Artan Yalnızlığımız” kitabı üzerine Ömer Umur tarafından yazıldı.

Yeni ve daha güzel sayılarda görüşmek dileğiyle…

Yaşar Vural