Rücû

Hayır, hayır, sana râci’ değil bu tel’inât,

Bütün bu levm ü teellüm, bu ibtikâ-yi hayât.

Hayât’i milleti ta’zib eden, muhakkar eden,

Çamurlıyan ne kadar levs varsa hep birden

Kucaklamış, taşımış bir muhite aiddi;

O mel’anet gecesinden uzaktayız şimdi.

Karıştı leyl-i musibet leyâl-i nisyana,

Açıldı gözlerimiz bir sabâh-ı rahşâna.

Sen, ey muhît-i teceddüd, o leyl-i menhûsun

Seninle nisbeti yok; sen şereflisin, ulusun.

Ne sis yüzünde ne zül; bilâkis, safâ vü vakaar,

Doğan güneş gibi sâfî bir infilâkın var.

Ufukların bütün enzârı sende, pür-hayret;

Bugün senin medeniyyet, müsâlemet, safvet

Adâlet istiyen âvâz-ı hak-nümûnunla,

Bugün senin harekâtın veya sükûnunla,

Tekerrür eyliyecektir huzûr-i istikbâl;

Senin selâmet-i fikrin demek selâmet-i hâl!

Güzel düşün. İyi hisset, yanılma, aldanma.

Ne varsa doğrudadır, doğruluk şaşar sanma.

Koş ittihâda, teâliye, sa’ye, ikbâle;

Fakat unutma ki yol intizâm-ı meşvetle

Yakınlaşır, kısalır… Doğru at adımlarını;

Düşün; bugünkü adımlar hazırlıyor yarını!

Ve siz, ey ordumuzun anlı şanlı efrâdı,

Siz ey güzel vatanın bergüzîde evlâdı,

Siz ey küşâde alınlar, güzîde vicdanlar,

Siz ey yürekli ve aslan yürekli insanlar!

İçimde şimdi ne hisler, nasıl temenniler,

Ne neş’eler coşuyor, bilseniz, ne vecd-âver

Terâneler coşuyor… Bunların hâkir ü güzîn

Meâli şi’ri sünühâtı, rûhu, lâfzı sizin;

Sizin ne varsa sizin; hepsi hepsi hepsi sizin!

               Tevfik Fikret      -11 Temmuz, 1324 –

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.