Allahüekber

Allahüekber

                                        — Sabah ezanında —

Sükût-ı leyi ile hâb-îde her taraf, her şey;

Bu rûh-ı sâmiti etmez müheyyic ü nâlân

Ne bir sedâ-yı teessür, ne bir terâne-i ney

Sükûn içinde evet hep dühûr, hep mürgân!

Dehen-küşâ bütün ezhâr-ı jâle-dâr-ı seher,

Nesîm-i fecr ile hep zî-hırâm-ı istiğnâ

Fezâ-yı cevve saçarlar riyâh-ı rûh-âver;

Semâya beht ile nâzır cibâl-i deşt-ârâ.

Bu anda bir mutazarrı’ sedâ-yı lerze-künân.

Bu bir sedâ ki eder âsumânı hep lerzân,

Bu rûh-ı nâime bir şâhbâl-i safvet ile

Temâs eder ve çıkar âsûmâna haşyet ile!..

O demde nûr-ı hidâyet, sedâ-yı Yezdâni

Eder bu ruhumu mevkûf-ı vecd ü istiğrâk;

Bütün mehâsin-i âlem olup gözümden uzak,

Sücûd-ı şükr ile terk eylerim bu dünyâyı!..

                                      Ahmet Hâşim (1901)  

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.