Münâcaat
Hak Taâlâ azamet âleminin pâdişehi
Lâ-mekândır olamaz devletinin tâht-gehi
Hâstır zât-ı İlâhîsine mülk-î ezelî
Bî-hudûd anda olan kevkebe-yi lemyezeli
Eser-i hikmetidir yerle göğün bünyâdı
Dolu boş cümle yed-î kudretinin îcâdı
İzzet ü şânını takdîs kılar cümle melek
Eğilir secde eder pîş-i celâlinde felek
Emri vech üzre yer eyler gece gündüz hareket
Değişir, tâzelenir mevsim-i feyz ü bereket
Pertev-i rahmetinin lem’asıdır ayla güneş
Tâb-ı hışmından alır alsa cehennem âteş
Şerer-i heybet-i ulviyyesidir yıldızlar
Anların şu’lesi gök kubbesini yaldızlar
Kimi sâbit kimi seyyâr be-takdîr-i Kadîr
Tanrının varlığına her biri bürhân-ı münîr
Varlığın bilme ne hâcet küre-yi âlem ile
Yeter isbâtına halk ettiği bir zerre bile
Göremez zâtını mahlûkunun âdî nazarı
Hisseder nûrunu ammâ ki basiret basarı
Vahdet-i zâtına aklımca şehâdet lâzım
Cân ü gönlümce münâcât ü ibâdet lâzım
Neş’e-yi şevk ile âyâtına tapmak dilerim
Anla var haalikıme gayri ne yapmak dilerim
Ey Şinâsî içimi havf-ı İlâhî dağlar
Sûretim gerçi güler kalb gözüm kan ağlar
Eder isyânıma gönlümde nedâmet galebe
Neyleyim yüz bulamam ye’s ile afvım talebe
Ne dedim tevbeler olsun bu da fi’l-i şerdir
Benim özrüm günehimden iki kat bed-terdir
Nûr-ı rahmet neye güldürmeye rû-yî siyehim
Tanrının mağfiretinden de büyük mü günehim
Bî-nihâye keremi âleme şâmil mi değil
Yoksa âlemde kulu âleme dâhil mi değil
Kulunun za’fına nisbet çoğise noksânı
Ya anın kahrına galib mi değil ihsânı
Sehvine oldu sebeb acz-ı tabiî kulunun
Hem odur âlem-i ma’nîde şefîi kulunun
Beni afv eylemeye fazl-ı İlâhîsi yeter
Sanma hâşâ kerem-i nâ-mütenâhîsi biter
Şinasi (Müntahabât-ı Eş’âr)
Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.
Henüz yorum yok.
Bu yazıya yorum yapabilirsiniz.