Eşek ile Tilki

Eşek ile Tilki

Çıktı bir bâğın içinden yola bir yaşlı himâr

Nakl için beldeye yüklenmiş idi rüy-i nigâr

Derken aç karnına bir tilki görünce geldi

Böyle bir tâze üzüm hasreti bağrın deldi

Öteki çifteyi attı bu yanaştıkça biraz

Sonra lâkin aradan kalktı bütün nâz ü niyâz

Tilki

Gelsem olmaz mı huzûra a benim aslanım?

Tâ yakından bakayım hüsnünüze hayrânım

Dâim olsun beyimin sâye-yi lûtf u keremi

Gül biter bastığı yerlerde mübarek kademi

Benzer ol hoş kokulu kuyruğu a’lâ miske

Koklarım burnuma urmazsa efendim fiske

Eyler irfânını imâ o suhan-gû gözler

Yakışır ağzına mevzun ü mukaffa sözler!

Eşek ifrât-ı neşâtından anırdı der iken

Sanki karpuz kabuğu gördü yahut tâze diken.

Tilki

 Cânıma işledi gitti bu ferah-nâk hevâ

Siz sükût etseniz ammâ yine var başka sefâ

Çünkü bülbül işitip nağmenizi sirkat eder

Çağırır belki gelir dinleyene hüzn ü keder!

Tilki böyle nice diller dökerek zevk etti

Eşeği bir kuyunun başına dek sevk etti

Tilki

Burada bir güzel âhûr ile yemlik vardır

Neyleyim yükle girilmez kapısı pek dardır

Uyuyup yatma gibi zevk u sefâ çok anda

Su içip yem yemeden gayri cefâ yok anda

Anda sâkin dişilerde o letâfet başka

Hele bir kerre bakın düşmeyin ammâ aşka

Yaklaşınca eşek âyine-yi âba baktı

Yüzün aksin sezerek ağzı suyu pek aktı

                              Eşek

Vâkıâ görmedeyim dil-ber ü nâzik bir baş

Tilki

Çağırın tez anı gelsin size olsun oynaş

Buraya gel diye feryâd ederek taştı himâr

Kuyudan aks-i sedâsın işitip şaştı himâr

Tilki

Gördünüz mü sizi şimdi ediyorlar da’vet

Bu ziyâfette aceb yok mu bana bir hizmet

Bunda kalsın yükünüz tek ininiz siz aşağı

Arkanızdan gelirim olmağa tavla uşağı