Kıt’alar

K ı t ’ a

Nâmûs ile irfânı yetişmez mi mükâfât

İkbâl yolu gerçi Kemâl’in kapanıktır

Çok ak göremezsen de saçında sakalında

El minnetü lillâh yüzü ak alnı açıktır

                                 Namık Kemal

Kıt’a

Kimse takdir edemez âlemde

Kendi mâhiyyetini re’yi ile

Münferid vâsıta-yî ru’yet iken

Göremez kendisini dlde bile

                          Namık Kemal

Kıt’a

Muktezâ-yî hükm-i kaanûn-î tabiat böyledir

Düşmek üzre yıldırım ekser muallâ tâk arar

Çok mu nâ-merdin felâketten selâmet bulması

Herkese gitmez belâ erbâb-ı istihkâk arar

                             Namık Kemal

Kıt’a

Kudret ettikte taallûk fıtratın ahkâmına

Kahr-ı Hak bir dîv halk etmiş esâret nâmına

Âlemin çökmüş o siklet sîne-yî ârâmına

Dehşetinden inliyor her zerre hâlâ dinleyin

                          Namık Kemal

 Kıt’a

Çekmedim ömrümde zencir-î esâret bârını

Kayd-i dünyâdan müberrâyım bilir dünyâ beni

İşte meydân-i hamiyyet kaçma ey cellâd-ı zulm

Yâ seni mahv eylesin Mevlâ cihanda yâ beni

                     Namık Kemal

Kıt’a

Sen oldun çevrine ey dil-şiken mahzûn ben mahzûn

Felek gülsün sevinsin şimdi sen mahzûn ben mahzûn

Ölürsem görmeden millette ümmîd ettiğim feyzi

Yazılsın seng-i kabrimde vatan mahzûn ben mahzun

                                 Namık Kemal

K ı t ’ a

(Âli Paşa İçin)

Âli bu Devleti sana muhtâc gösterip

İkbâl mesnedinde bekaadan ümidi kes

Bilmem nedir lüzuma vücûd-i habisinin

Dünyâyı boynuzun mu tutar hey öküz teres

                               Namık Kemal

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.