Şarkın Ufukları

Şarkın Ufukları

Daldım gözünde vehm uyuyan, susmuş ufkuna;

Ey Şark, kanmadın mı asırlarca uykuna?..

Hâlâ huşûa kubbeler en hisli bir penâh.

Hâlâ, minârelerde tevekkül diyen bir âh.

Hâlâ saçaklarında güler baykuş evlerin,

Hâlâ köpek enînleri serper sokakta kîn,

Hâlâ hurâfeler yaşatır her çürük kafes,

Hâlâ beşik gıcırtısı, hâlâ o tozlu ses…

Yükselmeyen tazarru’un ey Şark bitmiyor,

“Hayyün-alel-felâh” mı gökler işitmiyor…

Sönsün fezâlarında sükûn işleyen seher,

Dönsün zeminlerinde de isyâna secdeler,

Diz çökmesin sağır göğe öksüz duâların,

Yaksın bütün ufukları artık belâların.

Her zulmü, kahrı boğmaya bir parça kan yeter;

Ey Şark uyan, yeter, yeter ey Şark, uyan yeter!..

                                             Ali Canip Yöntem  (Geçtiğim Yol, 1912)

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.