METRÛK

Lodos sıcak esiyor; ince bir nikaab-ı sefîd

Ufukta dağları örtmüş; güneş eşi’asını

Amûden indiriyor; bir şehîk-i hâr ü medîd

Fezâda titretiyor hîre-sâz lem’asını.

Bu şehka hep koca dağlarda eyliyor izhâr

 Enîn-i mecruhu;

Bu lem’a andırıyor, bî-mecâl-i seyr ü firâr.

  Şikeste bir rûhu.

O tâziyâne-i sûzân-ı şemse açmış dûş

Zarîf, mürde-nazar bir eşek, tek ü tenhâ;

Cevânibinde havâ pür-hevâm-ı cûş-â-cûş,

  Önünde mevc-i feşâfişle zerdî-i enhâ.

Ser ü sımâhı furû-bürde, nîm-beste dehen;

Yüzünde ma’nî-yi giryân-ı ıztırâb ü keder;

Nigâh-ı sabitine sanki âşinâlık eder

Bütün letâif-i mâzî, o hâtırât-ı kühen.

Gelir sımâhına âvâze-î neşât-ı hevâm

Safîr-i istihzâ;

Gelir hayâline eşvaak-ı iştihâ vü garâm

Muhâl… bî-ma’nâ.

             Ahmet Reşit Rey

           (1898)                   

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.