Bir Ân-ı Me’yûsiyyet

Ömrümün neş’esiz geçti bahârı,

Neyleyim bahârı gülsüz olunca?

Bir tutsam gerektir yâr ü ağyârı

Gurbet ellerinde öksüz olunca.

Gönül elindendir feryâd ü zârım,

Şu nankör aşkımdan ben de bîzârım;

Rûhum âzâd olur, belki mezârım

Ayaklar altında dümdüz olunca.

Diyorlar ki: “Rızâ… Döner bu âlem!.

 Encâmına varır bu devr-i sitem.”

Benim gözümde fer kalır mı bilmem,

Bu uzun geceler gündüz olunca?

             Rıza Tevfik Bölükbaşı

                                            1930 (Serâb-ı Ömrüm)

Yazılan yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir. Suç teşkil edecek yazılardan dolayı edebice.net sorumlu tutulamaz.